برخی فکر می کنند چون امام زمان علیه السلام در کودکی به امامت رسیده اند شاید خطا یا اشتباهی از ایشان سرزده باشد. در جواب اجمالی باید گفت که ما شیعیان معتقد به عصمت انبیا(ع) در کل عمر آنان از طفولیت تا کوچ از دنیا و نیز عصمت ائمه(ع) در تمامى ادوار زندگى ایشان هستیم.
منظور از عصمت چیست؟
عصمت، ملکهاى خدادادى است که ناشی از علم غیبى و ارادهى قوى است و سبب مىشود که معصوم از هرگونه خطا و نسیان و عصیان در مراحل فهم و ابلاغ و اجرای وحى، مصون و محفوظ باشد تا هدایت الهى بدون هیچ دخل و تصرفى در اختیار بشریت قرارگیرد. این هدف وقتی تأمین مىشود که عصمت امام، در کل ادوار زندگى جریان داشته باشد. حضرت مهدی(ع) از بدو تولد تا آخر عمر دارای ملکه عصمت مىباشند و جایى براى فرض وقوع خطا و اشتباه در فکر و عمل ایشان باقى نمىماند.
فرض وقوع خطا و نسیان و عصیان یا در خردسالى انسان است که هنوز در مرحله علم و اراده پیشرفتى نداشته و به سبب جهالت و ضعف خود لغزشهایى را مرتکب مىشود یا بر اثر شهوات و امیال حیوانى بر عقل و اراده در دوره میانسالى است و یا در اثر غلبه ضعف روحى و جسمانى در پیرى است. در حالى که امام(ع) در هر سه مرحله با امداد إلهی، محافظت مىگردد تا بتواند نقش امامت و رهبرى را به خوبى ایفا نماید و علم غیبى و ارادهاى الهى را از همان طفولیت تا آخر با خود دارد. پس حضرت با اختیار خود مرتکب هیچگونه اشتباه و عصیانى به عمد یا به سهو نمىشوند.
گذر عمر ایشان از هزار و اندى سال نیز نمىتواند، سبب ضعف در عقل و ایمان و جسم ایشان گردد؛ زیرا نباید ایشان را با دیگران مقایسه کرد. به علاوه احادیث کثیرى داریم که ایشان هنگام ظهور نیز در سن 40 سالگى و به صورت جوانى سرزنده مىباشند.
بطور کلى نسبت به همه ائمه(ع) چنین شهادت مىدهیم:
«و شهادت مىدهم که شما امامان راهنما، هدایتگر، معصوم، گرامى، مقرب درگاه خدا، پرهیزکار، راستگو، برگزیده، مطیع امر خدا، اقامه کننده امر او، عامل طبق اراده او، رستگار به کرامت او هستید. خداوند شما را براى علمش برگزید و بر اطلاع شما از غیبش راضى شد و بر اطلاع بر اسرارش شما را انتخاب نمود و شما را با قدرتش برترى بخشید و با هدایتش عزیز نمود... . و راضى شد که شما جانشینان او در زمین باشید... . خدا شما را از لغزشها حفظ کرد و از فتنهها در امان داشت و از پلیدىها پاک کرد و از شما اهل بیت عیوب را برطرف و شما را پاک و مطهر نمود» (1)
...............
پی نوشتها:
1- مفاتیح الجنان، دعا در غیبت امام زمان (عج).
منبع:سایت گل نرگس
رها کنید دگر صحبت مداوا را
فراق اگر نکشد ، وصل می کشد ما را
تمام عمر تو ما را نظاره کردی و ما
ندیده ایم هنوز آن جمال زیبا را
شراره های دلم اشک شد ز دیده چکید
ببین چگونه به آتش کشید، دریا را
قسم به دوست که یک موی یار را ندهم
اگر دهند به دستم ، تمام دنیا را
به شوق انکه ز کوی تو ام نشان آرد
به چشم خویش کشیدم غبار صحرا را
جنون کشانده به جایی مرا که نشناسم
طریق کعـبه و بتخانه و کلیسا را
تمام عمر به خورشید و ماه ناز کنم
اگر به خانه تاریک من نهی پا را
نسیم صبح ز راهی که امدی برگرد
ببر سلام ز من آن عزیز زهرا را
اقتباس از وبلاگ گل نرگس